Kraków. Miejsca na przedwyborczy spacer? Wawel, a może Park Lotników? A jak pada to zobaczcie piękne zdjęcia

Taras górny
Odkryte relikty królewskiego ogrodu pozwoliły zrekonstruować na części tarasu układ ceglanych ścieżek i regularnych rabat. Wzmianki historyczne, z których wynika istnienie „skrzyń” w ogrodach wawelskich, stały się inspiracją do zastosowania często spotykanych w tamtym czasie rabat podwyższonych, w których prezentowano kolekcje roślin. Dla pozostałych części tarasu, na których ślady ogrodu się nie zachowały, zaprojektowano inny sposób urządzenia pozostający w zgodzie z wiedzą o ogrodach renesansowych. Są to proste partery ornamentowe oraz łąka kwietna z trejażem.

Pierwotny klimat ogrodu przypominają odpowiednio dobrane rośliny i sposób ich nasadzenia. Zastosowano między innymi: bukszpan zarysowujący partery ornamentowe, kocimiętkę, lawendę, rutę, margerytki, tojady, malwy, bylice, bazylię, rozmaryn, marzankę, różę francuską (Rosa gallica 'Officinalis'), znaną już przed rokiem 1310. Elementy architektury ogrodowej wykonano w oparciu o ikonografię z XV i XVI wieku. Cegła posadzki była formowana tradycyjnie, a jej układ w części zrekonstruowanej jest tożsamy z oryginalnym, odkrytym w trakcie badań. Do wykonania wyposażenia użyto drewna dębowego, a do łączenia konstrukcji – łyka, dybli i kołków drewnianych; podobnie postąpiono na tarasie dolnym i w winnicach.

Taras dolny - "ogród króla przed łaźnią"
Na wynikach badań archeologicznych oparto zrąb układu, to jest przebieg ceglanej ścieżki i odniesienie do zarysu fundamentów budowli (w południowej części tarasu). W związku z brakiem dostatecznych informacji historycznych w pozostałym zakresie ogród ten nie jest rekonstrukcją dawnego wawelskiego założenia, lecz kreacją, nawiązującą do ogrodów z wieku XVI i początku wieku XVII (w tym polskich).

Zastosowana zieleń ma na celu ukazanie rodzaju uprawianych wówczas roślin, z wykorzystaniem także współcześnie stosowanych analogicznych gatunków.

Park położony jest w dolinie rzeki Wisły, na lewym jej brzegu. Dawniej nosił nazwę parku Kultury i Wypoczynku. Zwany do dziś jest często jako park AWF-u.

Ukształtowanie terenu parku jest zróżnicowane. W części południowej teren jest równinny. W części środkowej znajduje się skarpa, wznosząca teren parku o około trzy metry.

Park Lotników Polskich charakteryzuje się bogactwem flory i fauny. Południowa część parku jest słabo zadrzewiona – przeważają tam trawy i rośliny zielne z pojedynczymi drzewami lub ich skupiskami. Północna część parku posiada zwarte zadrzewienie.

Drzewostan parku Lotników Polskich charakteryzuje się dużą różnorodnością. Przeważają tam drzewa rodzime, głównie liściaste: topola czarna, czeremcha późna (amerykańska), olsza czarna, wierzby biała i krucha, dąb bezszypułkowy i szypułkowy, klon pospolity i srebrzysty, brzoza brodawkowata, robinia akacjowa. Z drzewa iglastych rośnie tam modrzew europejski oraz kilka świerków.

Urozmaiceniem drzewostanu są drzewa owocowe: czereśnie, śliwy wiśniowe czerwonolistne oraz orzechy włoskie. Jednym z ciekawszych i charakterystycznym elementem parku są okazałe i dość stare wierzby płaczące. Rosną one pojedynczo lub tworzą malownicze skupiska.

Na trawnikach znaleźć można stokrotki, jaskry, mniszki, bodziszki, jasnoty białe i przetaczniki ożankowe. Wśród grzybów występują purchawica olbrzymia, koronica ozdobna i pieczarka szlachetna.

Teren parku zamieszkują ciekawe gatunki ptaków: gołąb grzywacz, dzięcioł zielony, sójka zwyczajna, sroka, szpak i kos.

Największą atrakcją jest znajdujący się tam Ogród Doświadczeń – unikatowe w skali kraju przedsięwzięcie w postaci kilkudziesięciu plenerowych instalacji dydaktycznych.
Atrakcje:

• plac zabaw
• boisko wielofunkcyjne
• Ogród Doświadczeń im. Stanisława Lema
• Smoczy Skwer
• street workout
• pomnik Lotników Polskich
• relikty fortu Pszorna
• Hot Spot
• plac z fontanną