Zabić przeszłość,
jak to łatwo powiedzieć.

Uciekam przed wczorajszym dniem,
które bezlitośnie zawraca
z drogi, rozdwojona jaźń
zapuściła korzenie.

Nad jutrem,
ciemne chmury.

Od wschodu słychać
lament, zachód stoi
frontem do tyłu.

Wracać.

Iść do przodu.

Z opuszczoną głową,
usiadłam na chłodnym
kamieniu.

Boże, nakarm mnie pewnością,
nie potrafię dokonywać
wyborów.

czarnulka1953
25. 08. 2014.

zdjęcie ze zbiorów własnych