Jak dobrze być nauczycielem!

Co takiego jest w tym zawodzie, że stanowi często pasję całego życia ? Na pewno nie czas pracy, bo zarzucane nam 18 godzin już dawno odeszło do lamusa. Na pewno nie długie wakacje, na których trzeba pisać plany wynikowe, przeprowadzać egzaminy poprawkowe, brać udział w konferencjach i radach szkoleniowych. Nie prestiż społeczny, bo go prawie nie ma.
Najpiękniejsze jest to, że można kształtować młodego człowieka, który się buntuje, złości ale zabiegom poddaje, bo wie że to dla jego dobra. Można obserwować jak ten młody człowiek pod naszą opieką się zmienia, jak staje się świadomym obywatelem świata. Oglądać jak nieświadomy niczego, teraz już sześciolatek, zmienia się w nastolatka, dla którego wszystko jest bez sensu, a naszym zadaniem jest ten sens mu wskazać.
Wspaniale jest dawać szansę tym, którym już los tę szansę odebrał, tym słabym, zagubionym i pozbawionym rodzinnego ciepła dzieciakom, w które trzeba wierzyć, by one mogły się zaakceptować. Cudownie jest patrzeć jak brzydkie niegdyś kaczątka zmieniają się w piękne łabędzie. Jeżeli chociaż raz w życiu spotkaliście nauczyciela, który ma takie odczucia, to warto spojrzeć na ten zawód z szacunkiem. Nie tylko 14 października.